GELIJKSPEL IN UTRECHT
zondag 26 augustus 2018
Een pittige opponent, FC Utrecht. Maar omdat VVV voor elke tegenstander ook als een ‘pittige opponent’ mag worden gezien, ging het publiek er maar eens goed voor zitten in een zonnig Galgenwaard. Bij de Venlonaren kon trainer Maurice Steijn met een vrijwel complete selectie werken. Alleen Peniel Mlapa was nog niet helemaal fit. De Togolese international was wel fit genoeg om op de bank te beginnen.
Steijn koos ervoor om Susic, vorige week nog op de bank, in de basis te laten starten. Van Ooijen begon daardoor op de bank. Voor de rest speelde het team dat vorige week tegen Ajax indruk maakte. De thuisclub begon met veel druk naar voren, maar VVV loerde nadrukkelijk op de counter, hopend op de snelheid van Grot en Samuelsen. Regelmatig werd inderdaad de diepte gezocht, maar de passing was niet zuiver genoeg. Wel werd duidelijk dat Utrecht beducht was voor de snelle tegenstoot en veel mensen achter de bal hield. Daardoor speelde het grootste deel van de strijd zich af op het middenveld.
Kansen bleven lange tijd uit. De 1-0 voor Utrecht kwam dan ook uit de lucht vallen. Nicolas Gavory had de bal aan de voet en besloot vanaf ruim dertig meter op doel te schieten. Zelfs Lars Unnerstall was kansloos op het geweldige schot van de Fransman dat precies in de winkelhaak eindigde. Een beauty en een vieze tegenvaller voor VVV, dat in aanvallend opzicht tot dat moment nog weinig had laten zien. Vijf minuten na de openingstreffer kreeg VVV dan zijn eerste mogelijkheid. Rutten zette goed door en de bal viel voor de voeten van Susic. Het schot van de middenvelder ging een paar metertjes naast.
Een dikke vijf minuten voor rust kreeg Kerk een uitgelezen kans om Utrecht op 2-0 te brengen. Hij mocht vrijstaand van dichtbij inschieten, maar schoot de bal tegen Unnerstall aan. Een minuut later kreeg VVV een vrije schop vanaf 25 meter, maar Seuntjens knalde de bal in de muur. In de stand kwam tot de rust geen verandering meer.
Voor de start van de tweede helft kwam Opoku in het veld voor Grot. Met de weer fitte Ghanese Nederlander hoopte Steijn op wat meer diepte in het spel van de Venlonaren. En bijna werd het vanaf de aftrap gelijk, maar de bal bleef hangen in de Utrechtse verdediging. Maar daarbij werd een overtreding begaan op Seuntjens en VVV kreeg terecht een penalty van Makkelie die door Susic prima werd ingeschoten: 1-1.
De komst van Opoku bracht beduidend meer ‘schwung’ in het spel van VVV, dat opeens aanvallend wél dreigend was, waar dat voor rust maar amper het geval was. Daardoor werd de wedstrijd een stuk leuker om te zien omdat opeens twee ploegen voor de punten gingen. Leuk voor de neutrale toeschouwer, het Utrechtse publiek was er minder blij mee. Naarmate de tijd vorderde nam Utrecht het initiatief weer over, maar grote kansen bleven lange tijd uit. Sterker, bijna werd het 1-2 toen Opoku een verre inworp van Kum opeens op de slof mocht nemen. Hij schrok er zo van, dat de bal ruim over ging.
Met nog een kwartier op de klok kreeg Utrecht weer een serieuze kans. Klaiber mocht schieten, maar strandde op de vuisten van Unnerstall. De thuisclub ging steeds meer druk zetten, maar dat hield ook in dat VVV voorin wat meer ruimte kreeg. Het steekspel werd steeds spannender. En in de 83ste minuut leverde dat een dot van een kans op voor Opoku. Van Ooijen speelde hem vrij, maar zijn schot ging naast. Utrecht drong aan maar strandde telkens op de sterke Venlose defensie. En omdat ook VVV de nodige mogelijkheden bleef missen, kwam in de gelijke stand geen verandering meer. En dat voelde toch een klein beetje als het verlies van twee punten...